de tijd vliegt snel, we kennen het zo goed. inmiddels over de helft van onze tentoonstellingsweken in HUNNEGEM, GERAARDSBERGEN.
ERFGOEDDAG was een fijne evenementenzondag met extraatjes binnen en buiten, waaronder volksdansen op de binnenkoer en de aanwezigheid van lokale reuzen GERARDA, GOLIATH en KINNEKE BABA en uit Ronse EPHREM DE BEIAARDIER: lokaal folk-geluk.
binnenskamers verpotten we recentelijk planten, voor één keer in de lente, wat op zich wellicht een goed idee is? en krijgen we meteen nieuwe ideeën voor kleine boekjes.
vaak zoek ik een beetje naar een sprekende wisselwerking tussen functionaliteit en gekte;
soms valt er geen draad aan vast te knopen. laatst vroeg ik me effectief en ernstig af wat de meerwaarde is van zo'n klein boekje?
en ik vroeg me meteen ook af of zo'n klein boekje een meerwaarde moét hebben? ik geloof dat ik een klein boekje zie als de details die ons leven kruiden, hoe dan ook.
is het leven soms gevuld met onbegrijpelijke evenementen? dat is precies wat een klein boekje kan betekenen. misschien spiegelt zo'n klein, knotsgek boekje wel onze verwarrende binnenkant af.
gevuld met absurditeiten en "zes onmogelijke mogelijkheden vóór het ontbijt" {denk : Alice in Wonderland}, kan je een klein boekje verstoppen in een groter drukwerk.
net zoals moeilijke gevoelens kan je een klein boekje schuil doen gaan in een gebalde vuist. je kan het boekje wég denken, maar daarom is het nog niet weg. je kan je ogen ervoor sluiten, daarom is het nog niet onzichtbaar.
hoe fijn, hoe klein, hoe groots, hoe verrassend, hoe onvoorspelbaar magisch, hoe ongerijmd verklarend of hachelijk mysterieus het leven ook verloopt.
op velerlei manieren botsen we tegen alledaagse krankzinnigheden aan en wellicht bevragen we onszelf om de haverklap en ongekunsteld.
... al terwijl zachtmoedig zwijgen soms het mooiste antwoord is.